eigen dialect

Heemkronijk jaar:1962, jaargang:1, nummer:2,  blz.18

EIGEN DIALECT

door: Redactie

Het dialect, dat in Heeze en Leende wordt gesproken, wordt door deskundigen als een aparte groep beschouwd, evenals trouwens dat van Geldrop en Zesgehuchten. Hierop wordt o.m. gewezen door prof. dr. A. Weynen in zijn werk "De dialecten van Noord-Brabant" (1952) en door A.P. de Bont in zijn omvangrijke studie over de "Dialecten van Kempenland", aan de hand van verschillende voorbeelden.

Prof. Weynen kwam tot de conclusie, dat tussen het Peellands en het Kempenlands als dialect nog deze afzonderlijke groepen van het Heezes en Leendes en van het Geldrops, dat ook in Zesgehuchten wordt gesproken, bestaan. Volgens hem is dat te verklaren, omdat Heeze en Leende tussen heide nogal geïsoleerd liggen. Dat in Zesgehuchten het Geldrops als dialect wordt gesproken, komt volgens hem door het feit, dat Zesgehuchten - weliswaar met Heeze en Leende samen een afzonderlijke "baronie" - kerkelijk nauw met Geldrop was verbonden.

Als een van de verschillen in dialect haalt A.P. de Bont o.m. aan de naam, die men geeft aan de dam in de sloot, waarover de boer van de weg af toegang heeft tot zijn land: het mennegat of endegat. In Heeze, Leende en Leende-Strijp spreekt men echter van "d'ingat" of van "et ingat", terwijl men in Geldrop en Zesgehuchten zoiets "et enggat" noemt.