fam Schavers
Heemkronijk jaar:1963, jaargang:2, nummer:2, blz.34
DE FAMILIE SCHAVERS
door: Mr. Dr. L. de Gou
Als kleinzoon van de laatste – in 1902 te Maastricht overleden - mannelijke nakomeling van het geslacht Schavers voel ik mij geroepen om enkele onjuistheden over deze familie in nr. 2 van de tweede jaargang van de Heemkronyk recht te zetten.
In de eerste plaats heette dit geslacht van ouds SCHAVERS en niet Schravers.
Als Schavers komt het al in de oudste bronnen over Heeze in de vijftiende eeuw voor als een eigenerfden geslacht op Heezerenbosch.
De door de schrijver van het artikel bedoelde laatste bewoners van de aloude familie hofstede waren kinderen van Goort Schavers (1750-1807), Burgemeester en Schepen van Heeze, Afgevaardigde ter Kwartiersvergadering van Peelland en Gollecteur der Beden en Landsverpondingen.
Deze kinderen Schavers, waarover nog zovele verhalen bij de oudere Heezenaren de ronde doen, waren de navolgende:
1. Willem Schavers (1791-1857), ongehuwd overleden;
2. Henrica Schavers (1792-1856), gehuwd met Hendrik van den Berg, leerlooier, armmeester en
lid van de Gemeenteraad van Heeze;
3. Johannes Schavers (1796-1860), ongehuwd overleden;
4. Adrianus Schavers (1798-1842), 1e Luitenant van de Noord-Brabantse Schutterij;
5. Petrus Schavers (1801-1851), ongehuwd overleden;
6. Catharina Schavers (1804-1871), gehuwd met Adriaan van Asten.
De ossenhoorn is in mijn bezit, doch werd destijds niet verworven in 1813 en ook niet te Brussel, maar zoals het opschrift vermeldt in 1818 te Hamont.
Het opschrift is op de onderste zilveren band vermeld.
De genealogie is gejubileerd in de Brabantse Leeuw, jaargang 1954..