Bedankt voor de klandizie. Herinnering aan het oude station van heeze
Heemkronijk jaar:1993, jaargang:32, nummer:1, pag:18 -20
BEDANKT VOOR DE KLANDIZIE
Herinnering aan het oude station van Heeze
door: Guusje Veldhuizen
Op 30 oktober 1913 werd met veel tamtam en in aanwezigheid van een groot aantal 'hoogwaardigheidsbekleders” de lijn Eindhoven - Weert geopend.(1) Er was vijftig (!) jaar praten aan voorafgegaan, dus enig feestelijk vertoon was wel op zijn plaats. Natuurlijk waren in Geldrop, Heeze, Sterksel, Maarheeze en Weert nieuwe stations gebouwd en deze werden alom hoog geprezen.
Precies veertig jaar lang woonden Giel Engelen en zijn gezin tegenover het station aan de Leenderweg in Heeze, toen in 1976 tot zijn verdriet en teleurstelling - en dat van vele andere autochtonen - het karakteristieke station werd afgebroken.
De nu 87-jarige Giel kan er met weemoed over vertellen....
Als twaalfjarige werd hij al een vaste spoorklant van de NS toen hij de vierjarige ambachtsschool in Eindhoven bezocht. "Het station heette (tot 1960) officieel “Heeze-Leende'. In die dagen liep de conducteur met zijn pannekoek en fluitje langs de trein, riep de naam van het station en sloot de deuren met een stevige klap en zo'n grote koperen grendel. In Geldrop riep er altijd een als grapje: "Uitstappen, mun-geld-is-op, geld-is-op", en in Heeze zong hij altijd hetzelfde liedje: "Hete Leentje, hete Leentje"!
Het station in Heeze was een prachtig gebouw, ik heb er nog een schilderstuk van gemaakt. Ook van binnen was het mooi en zeer ruim. Met toen al, in 1913, centrale verwarming, twee wachtkamers voor reizigers eerste en tweede klas, ruime toiletten, een grote hal voor de kaartjesverkoop. Men kon het gebouw van twee kanten binnengaan, maar ook kon je gemakkelijk zo het perron op springen, gemakkelijk als je aan de late kant was."
In 1976 werd het station afgebroken. Het stond te ver van de kom van het dorp, het was te oud, te groot, niet meer rendabel en wie weet wat nog meer, dus... weg ermee!
Het nieuwe, van glas, werd dichterbij neergezet, met twee hoge trappen, in totaal 104 treden, als doorgaande verbinding onderdoor een ongelukkig tunneltje (je zal maar slecht ter been zijn, met koffers of kleine kinderen zeulen) en aan weerskanten een zeer onhandige fietsenstalling, met een te laag afdak, waar je je hoofd makkelijk aan stoot en ook al trapjes waar je de fiets overheen moet zeulen; ook een vrijplaats waar fietsendieven en vandalen vrij spel hebben en daar ruim gebruik van maken.
Op 1 juli 1976 werd om 18.30 uur het nieuwe station officieel geopend, maar bleef het oude station ten gerieve van de reizigers nog enkele uren in gebruik.
Met een groot gevoel voor drama en nostalgie kochten Giel Engelen en zijn vrouw Nellie speciaal voor die avond een retourtje Eindhoven. Toen om half zeven de trein officieel voor de eerste keer bij het nieuwe station stopte, riep de conducteur tot grote hilariteit van iedereen: "Heeze, centraal station!"
Toen de trein voor de allerlaatste keer bij het oude station stopte, riep de vrolijke kaartjesknipper: "Heeze, station Oost!" Toen Giel en Nellie ook voor de laatste keer daar uitstapten, kwam de conducteur naar hen toe, gaf ze voor de eerste en laatste keer een hand en sprak plechtig: "Namens de Spoorwegen, bedankt voor de klandizie."
NOOT
(1) Zie mijn artikelen in: Heemkronijk, jrg. 22 (1983): 'De strijd om een spoorlijn', in nr. 3, p. 76-81; 'Schoone feestelijkheden om de opening lijn Eindhoven-Weert 1913', in nr. 4, p. 132-135.