Heemkronijk jaar:1999, jaargang:38, nummer:1, pag:3 - 4
VAN DE REDACTIE
Het verlate eerste nummer van deze 38ste jaargang van de Heemkronyk opent met een artikel van Jan Bekx uit Gemert. Zijn bijdrage vormt in zoverre een aanvulling op de geschiedenis van Heeze dat die het licht werpt op de herkomst van de echtgenote van de Heezer zoeaaf Antonius Heerings. De auteur veronderstelt ook een meer dan waarschijnlijke verwantschap van de familie Giller uit Heeze met een familie die dezelfde naam droeg in Gemert. Leden van beide families vestigden zich in de achttiende eeuw vanuit het Duitse Westfalen in onze contreien. Bekx hoopt de aard van hun familiebetrekking door nader onderzoek nog ooit te kunnen achterhalen.
In 1998 ontving de redactie vanuit Eindhoven een artikel van Rindert Brouwer en Jeannette Goudsmit. Zij zijn de regiocoördinatoren voor Zuid- oost-Nederland van de in ons gebied nog niet zo bekende Vereniging De Terebinth, die zich beijvert voor het herstel van zorg rond dood en rustplaats. Zij vragen met hun artikel aandacht voor het werk van De Terebinth, voor de begraafplaats als cultuurbezit. Er zijn, schreven zij in een begeleidende brief aan de redactie, nog genoeg negatieve zaken te melden. Zoals in Geldrop, waar de uniformiteit op een begraafplaats zo ver ging dat een klein persoonlijk tintje in de vorm van een marmeren randje bij het graf (aanvankelijk) niet werd toegestaan. Of in Maarheeze, waar vier historische grafstenen uit de zeventiende eeuw werden verwijderd en kapotgeslagen. In Valkenswaard heeft de gemeente een prachtig plan voor de oude begraafplaats ontworpen, maar de realisering ervan ligt zo ver in de toekomst dat het dan misschien te laat is. In Leende geeft het oudste gedeelte van het kerkhof een goed beeld van een katholieke begraafplaats op het platteland uit de eerste decennia van deze eeuw. Het totaalplaatje wordt daar echter verstoord door het ruimen van een aantal graven.
Staatsbosbeheer bestaat in 1999 honderd jaar. In ons heemgebied worden ter gelegenheid van het jubileum dit jaar diverse manifestaties georganiseerd. Voor Sjaak de Waal uit Helmond was het eeuwfeest aanleiding om stil te staan bij de aanleg van het Leenderbos tijdens de jaren dertig. Het onder de hoede van Staatsbosbeheer staande natuur-gebied dateert uit de crisistijd; het was een werkverschaffingsproject waar talrijke werkloze arbeiders destijds bij zijn ingeschakeld. Veel bezoekers die heden ten dage genieten of zich ontspannen in het Leenderbos zullen onkundig zijn van het zware werk dat bijna zeventig jaar geleden verricht moest worden om het uitgestrekte heidegebied om te spitten. Enkele overblijfselen als een directiekeet of een simpel archiefstuk getuigen nog van de Helmondse betrokkenheid bij dit werkverschaffingsproject.
Dat de Rooms-Katholieke Kerk sterk hiërarchisch georganiseerd is, is bekend. Onder aan de piramide van die hiërarchie zijn de parochies en de dekenaten te vinden, op het punt ook waar de contacten van de gelovigen met de kerkleiding het intensiefst zijn. De Bisschop van `s-Hertogenbosch, in wiens bisdom ons heemgebied ligt, wil zijn bisdom in vier regio`s gaan indelen, waardoor de taak van de dekens zal veranderen. Van deze ontwikkelingen doet Gerard Engels uit Heeze verslag. Hij voegt er tevens een overzicht van de geschiedenis van het nog jonge Dekenaat Heeze aan toe. Tussen het ontstaan van het middeleeuwse Aartsdiakenaat Kempen-land in het uitgestrekte Bisdom Luik, het oude Dekenaat Woensel en het ontstaan van het Dekenaat Heeze ligt een lange periode. Zoals bekend vormen de archieven van genoemd aartsdiakenaat een belangrijke bron voor historisch onderzoek. Engels geeft met zijn artikeltje hierop een eigentijdse aanvulling.
De laatste bijdrage is van de hand van Mieke Kooistra-Kruijf uit Someren. Zij blikt terug op een artikel uit 1995 van J.J.F. de Waal over oorlogsgraven, dat in de Heemkronyk verschenen is (jrg. 34, nr. 2, blz. 96 t/m 115). Als geen ander is Mieke Kooistra-Kruijf, die de gevolgen van oorlogshandelingen aan den lijve heeft ondervonden, op de hoogte van de gebeurtenissen in onze streek tijdens de oorlogsjaren. Vier jaar na publicatie van het artikel van De Waal ruimt de redactie alsnog graag plaats in voor haar aanvullingen. Niet alleen beschikt zij over informatie uit de eerste hand, ook de betrokkenheid van de schrijfster bij haar onderwerp maakt deze bijdrage betrouwbaar en waardevol.
De redactie