Een tweede tak met familienaam Giller

Heemkronijk jaar:1999, jaargang:38, nummer:1, pag:5 -9

EEN TWEEDE TAK MET DE FAMILIENAAM GILLER

door: Jan Bekx

De familienaam Giller is in Heeze en omgeving vooral bekend van de nakomelingen van de jager Bernard (Rabanus Bernardus) Giller die al voor 1780 in dienst trad van de Heer van Heeze.(1) Hij was afkomstig uit "Helminkhausen" in Westfalen in Duitsland(2) en trouwde in 1778 te Heeze met Anna Maria Schavers.(3)

Bij genealogisch onderzoek naar de familienaam Heerings stuitte ik op het gegeven dat de bekende Heezer zoeaaf Antonius Heerings getrouwd was met ene Adriana Giller.(4) Langere tijd was ik in de veronderstelling dat zij eveneens een nakomelinge van de uit Heeze bekende Bernard Giller was. Bij feitelijke naspeuringen bleek dit tot mijn verrassing niet zo te zijn. Haar vader heette weliswaar eveneens Bernard(5), maar hij was een zoon van Joannes Franciscus Joannis (Frans) Giller te Gemert.(6)

Deze Frans Giller was in dienst van de Duitse Orde als "hout-, jacht- en veldopzichter".(7)  Later wordt hij genoemd als herbergier en landbouwer, hetgeen toen misschien zijn belangrijkste bron van inkomsten was, daar hij met de inval van de Fransen zijn baan kwijtgeraakt was, zoals op te maken valt uit correspondentie die van hem bewaard is gebleven.(8)

Hij trouwde in 1782 met Elisabeth Johannes Verhofstadt uit Gemert, weduwe van Wilhelmus van den Broek.(9)  Dit huwelijk bleef waarschijnlijk kinderloos en de vrouw overleed acht jaar later in 1790.(10)

De huwelijksakte vermeldt dat Frans Giller afkomstig was uit Bering-hausen in het Duitse Westfalen. Beringhausen is een buurdorp van Helminghausen, waar de Heezenaar Bernard vandaan kwam.(10) (2)

Frans Giller hertrouwde met Anthonetta Thijs Saris. Blijkens een borg- en ontlastbrief van het dorp Son was zij met haar familie in 1787 vanuit Son in Gemert gearriveerd.(11) Het paar kreeg drie kinderen, allen zonen, van wie de eerste twee, Henricus en Mathias, een tweeling waren.(12)  Van Mathias is mij alleen bekend dat hij op zestienjarige leeftijd bij de dood van zijn vader in 1810 nog in leven was.(13) Zijn tweelingbroer Henricus stierf ongehuwd in 1870 te Gemert.(14) Hij heeft tussentijds wel enige tijd in Nuenen gewoond.(15) Wellicht bij zijn broer, de derde zoon, die Bernardus heette. Deze werd gedoopt op 28 juli 1796 te Gemert en de akte noemt als doopgetuige ene Bernard Giller, wellicht de jager uit Heeze.(6)

Bernardus Giller wordt in diverse aktes landbouwer genoemd. Hij vestigde zich in het gebied van de huidige gemeente Nuenen c.a., waarschijnlijk in Gerwen. Hij trouwde allereerst met de uit Breugel afkomstige Wilhelmina van de Ven.(16)  Deze schonk hem vier kinderen van wie alleen het vierde kind, Johannes, overleefde. Door een fout in de huwelijksakte(17) van zijn vader zijn hij en zijn nakomelingen als "Gillers" door het leven gegaan. Na de dood van zijn vrouw in 1842(18) trad Bernardus nogmaals in het huwelijk, ditmaal met de uit Nuenen afkomstige Johanna Cuyten. (17)  Bij haar verwekte hij vijf kinderen, van wie het vierde, Adriana, op 7 februari 1877 in Nuenen met Antonius Heerings trouwde.(4)  De mondelinge overlevering in de familie luidt dat Heerings zijn vrouw heeft leren kennen in een café, ergens richting Nuenen, op drie uur lopen van Heeze.(19)  Dat zou aardig kunnen kloppen, temeer omdat de halfbroer van Adriana, de eerdergenoemde Johannes Gillers, in Gerwen een herberg dreef.(20)  

Voor zover ik tot nu toe heb kunnen nagaan is de ‘Gemertse tak’ mogelijk uitgestorven.

Van kinderen van Frans Giller zou alleen Mathias nog nakomelingen gehad kunnen hebben. Onduidelijk is hoe het hem na de dood van zijn vader vergaan is. In de Burgerlijke Stand van Gemert heb ik geen overlijdensakte van hem kunnen vinden. Verder geldt dat de nakomelingen in de mannelijke lijn uit het eerste huwelijk van de Nuenense Bernard uitgestorven zijn.