Heemkronijk jaar:1987, jaargang:26, nummer:1, pag:25 -26
HEEL VOORZICHTIG
door: Guusje Veldhuizen
Dat kleine bruggen over riviertjes strategisch belangrijk kunnen zijn, hebben we gezien in onze regio tijdens de opmars van de qeallieerden en de tegenstand van de Duitsers in september 1944. Het was daarom niet verwonderlijk dat in de onrustige en spannende maanden voor de inval van de vijand de bruggen over de Kleine AA op de Rijksweg Leende-Maarheeze en over de Tongelreep op de Provinciale weg Leende-Valkenswaard al in de winter van 1939 van springladingen waren voorzien en door de infanterie werden bewaakt.
Op een stormachtige novemberdag, toen radio en kranten allerlei oorlogsberichten én onrust verspreidden onder de mensen, die na gedane arbeid bij elkander groepten op het dorpsplein en cafés, kwam er een jongeman per fiets uit Valkenswaard op weg naar huis in 'Lind'. Toen hij bij de brug over de Tongelreep kwam en de op wacht staande soldaat zag, sprong hij van zijn rijwiel en vroeg angstig: "Kan ik over de brug?"
De militair -die zich al dagenlang stond te vervelen- had wel zin in een geintje. Met een diepe rimpel tussen de ogen keek hij bezorgd naar het bruggetje en vervolgens naar de magere jongen met zijn vervoermiddel, en antwoordde aarzelend: "Ge kunt het wel proberen, maar dan geef ik U de goede raad: trek Uw schoenen uit, neem de fiets op de rug en steek héél voorzichtig óp de tenen over."
De jongen deed wat hem aangeraden was en zwetend van angst en inspanning overbrugde hij de paar meter naar de overzijde. Opgelucht kwam hij bij de buurtende dorpsgenoten aan en vertelde in geuren en kleuren zijn geleverde huzarenstukje of hij een heldendaad had verricht; doch hoongelach was zijn beloning.
De arme ziel werd er nog jarenlang mee geplaagd! lk hoop niet dat zijn kleinkinderen dit lezen!