Heemkronijk jaar:1965, jaargang:4, nummer:3, blz.37
KEPPITTELSTöKSKES öP ZE PLAD LEENDS
door: J.R. van der Zanden
Pekant iedereen in Lint wit dè daauw kerrek zo'n 150 jaor lank an de griffermeerden hej geheurd. Ze joege de pastoower eweg ender kwamp nen dominie in de kerrek. De boere va Lint hánder verrèkus 't smier in en ze prakkezeerden d’r up, um dien domenie nun loewer te drije. Ze hán hurre zegge desse up ander platse mej hondekarre dur de kerrek joege, as den domenie ant prijke wár en in Geldrup hánze de sluitelgatter van de kerrek vol lood gegoten.
In Lint zòn z’m okkes hebbe
In de Schammert lagge van die aauw groesvelde mej hoewg hegge derum en der hadde van die aauw roowiej zijkwörmensten in. Ze stökke zonnen rüs eut mej roowiej zijkwörm en zetten die stiekum in de prijkstoewel van den domenie tijgen dettie begos te prijke Dé was u klein kunsje vur díe boere, wanr den domenie haw ziene prijkstoele afgemakt mej haawter schotte; hij vonnet te kaauw en te ongezellig um vur u man of veef, zes in die groowte kaol kerrek te stôn prijke. Toenie efkes an de gank was gonge ze in de kerrek achter ‘t schot stôn te Iuustere en toen heurden zum zegge in dichterstaol "Ik heb ’t word gods in m’n mond," "Mer ik geleuf de duvel an m’n k..." Hij zót hardstikke onder de roowiej zijkwörm. Of detter an lej, dè weetek nie, mer der zien nooit veul griffermeerden in Lint geweist. Up vul platse vinde griffermeerde kerreke, mer in Lint hetter nooit een gestow.