Me m'n voet in 't kaauw water
Heemkronijk jaar:1976, jaargang:15, nummer:1, blz.7 -8
Mè m'n voe‘t in ‘t kaauw watter
door: J.Aerts
10 oktober 1975.
Ge kaonk ‘k geleuve of nie, mer toen ik ‘k stukske van Willem lven, hierbove afgedrulkt, hà geleze , daocht ik bè m'n eige: nouw moette ‘t hoofd koel haauwe! En da kaonde nie bitter dow as mè oe voe‘t in ‘t kaauw watter; wa gullie? Nouw hittie ‘t geschrivve in ‘t Hellemunds of daor ergus ut de buurt, en gelik ie zè, mè wa Linds en Hizzers ur tussen dur. Daorum daocht ik bè m'n eige laot ‘k er mer is wa onder schrieve in ‘t Hizzers.
Eggelijk hàttie bove z'n stukske stao "Niks as we gaauwhoewer" en zo zôt eggeluk in ‘n buukske hebbe gekomme as ‘t dur war gegao. Mer ‘t ging nie dur en dorrum hebbe wij ‘t gekrigge en hiet ‘t nouw mî de bijn op Toffel. Trouwus vif cent schilt ôk nie krek alles me ne stuvver; wa gullie? Ge zaolt gaauw genog dur hebbe det ‘t stukske van Willeme uvver m'n bruur gè en den Brabantsen Dag. Willem zéllef kumtnie van Heesen ôk nie van Lind al zodde dè stillekus an wel gaon denke. In Lind hittie geprebeerd um mè ‘n buukske Hees zunne aauwe titl - zo hiet dà - ‘t schonste plekske van Noord-Brabant af te nimme en die an Lindt geve. ‘t ls um nie gelukt zoas ge begriept. En Hees hittie wirrelberoemd gemakt dur hil veul te dow vur de Straopregse heij.
Dur zin schaop gekomme en dur is ginne weg gekomme. Daor hebbe we os allemaol goe kô um gemakt, um die weg dan begripte. Die weg die de heij hillemaol zò bederive en Hees d‘r bij, war noddig, zeene ze vur ‘t krimmetorrium. Mer ‘t is krek zo, we ha‘n ze gin van beije noddig; de weg nie en ‘t krimmetorrium nie; wa gullie?
We schiete dur niemus nie veul mè op, zo eest krek. Die weg en ‘t krimmetorrium saome nie en een van de beij allinnig nie. lk moet nogal is mee naor Aoste zoas ge bgriept en dan denk ik dikkels bê m'n eige wa zot toch seund zên as hier unne weg mê op- en afritte zou komme dan zotter van Hees toch niks zin uvvergeblivve. lk haauw munnen buk toch al vaost as ik er an denk, do de weg hier nog is oit angepaost moet worre an ut gestege verkeersanbod zo as da hiet. ‘t Is mer goe datter ôk nog mense zin die naodenke; ‘t is allinnig seund dè ze nie op de platse zitte waor de beslissinge worre genomme, of da die mense is wa bitter lusferde naor de mense wor ‘t uvver gê. lnspraok noeme ze da tiggesworrig. Mer ze doen mar en geve nergus gin ..... um. We zalle dur mar uvver zwiege, anders worre dur wir 'n par kô. Mer we moete wel utkieke, want 't gevaor is nog nie hillemaol geweke, al zin veul hirre mê goei hersus ut hillemaol ins mé de mense die ginne weg wulle. Mé zulke lui kaonde zelfs me twee linkse haond nog ut de voe’t; wa gullie?
Wa Willem uvver den Braobantsen Dag zé da's allemaol waor. Hij hé krek as ik ur van begin of an hillemaol aochter gestao. As hij ‘t vur ‘t zegge hà zo'n dur altid schaop en henne bij moete zin. Die heure dur bij zo as de Straopregse heij bij Hees hurt. ln Geldrup hebbe ze al 'n school naor Straopregt genoemd; ze denke zikker, da Hees Geldrup nog is annuksere zal? Ze moete allinnig nie denke da wij nog us 'n school naor Braokuzze of Genonnes zalle noeme. Vollegus Willem moet 'r op Straopregt nog 'n kiep rond "sgaarze". Dè is nie muggeluk, want de henne in Hees die "sgaarze" nie; die schaore en dè zikker op Straopregt.
En zo ziede mer, dè ge mè oe bijn op foffel of mé oe voe't in ‘t kaauw watter aorige dinge kaont zegge.
We zien mekaar nog wellus. Houdoe.